Cemre Beşiktaşlı Oldu!

Kayahan'ın ölümsüz şarkısında, hayat bulur bizim aşkımız. Bizimkisi bir aşk hikâyesidir. Biraz siyah ve biraz beyazdır.
            Tarihin en hüzünlü ve en kahırlı yıllarından süzülür gelir, siyah ve beyaza olan tutkunluğumuz. Balkanlar elden gidince; kırmızı olan forma renkleri, matem olsun diye siyah ve beyaza dönüşür.
            Siyah yıkılışa isyan, beyaz yeniden dirilişe bir umuttur.
            Baba Hakkı'nın hakkı, Şeref beyin şerefi, Süleyman Seba'nın sebatı ile yoğrulur Siyah Beyaz aşkı.
            BEŞİKTAŞK'tır bu yüzden sevdamız.
            Öyle bir serüvendir ki bu; dik duruştur, hak ve hukuktur, emek ve gözyaşıdır. Bir asrı geçen zamanın ruhudur. O ruh, bugün ÇARŞI'dır.
            Alın teriyle, akılla, gururla, siyah beyaz tutkuyla kazanılan şampiyonluğun keyfini yaşıyorum.
            14. şampiyonluğun anlamını zenginleştiren, pek çok güzellik yaşadık. 3 yıldır stadımız yoktu, gurbet ellerde dolaştık. Mali dertlerle feda sezonları geçirdikten sonra, sefa günlerine kavuştuk.
            Beşiktaş, benim için bir yaşam biçimidir. Hayatımın bir parçasıdır.
            1965–66 ve 1966–67 lig şampiyonluğunun şarkılarını dinleyerek Beşiktaşlı oldum. Çocuktum o zamanlar. 5 Eylül ilkokulunun tüm çocukları, o yıllarda bu şampiyonluklarla Beşiktaşlı oldu.
            Kimler mi diyeceksiniz?
            Merhum Necmi Kaya, merhum Ufuk Cingi, Abdullah Selami Karaüzüm, Ceyhun Erdem, taksici Mehmet Kaya, Mehmet Koç, Hayri Solak ve diğerleri..
            Her renge saygı duyarım. O renklere olan tutkuya da saygı duyarım. Hepsi için ortak bir gerçek vardır. Şampiyonluğunu görmediğin takımı, asla tutamazsın.
            Bir başka deyişle; gönül verdiğin takımın şampiyonluğunu görmeden, ben o takımı tutuyorum diyemezsin.
            Beşiktaş bileğinin hakkıyla, alın teriyle tertemiz bir şampiyonluk kazandı. Oynadığı futbolla, taraflı tarafsız tüm futbolseverlerin takdirini kazandı. Bu yüzden, aynı zamanda gönüllerin de şampiyonu oldu.
            Ömrümün şu deminde, çocukluk aşkımın heyecanlarına, yeni bir taç taktı Kara Kartallı çocuklar.
            Şenol Güneş'e, futbolculara, başkan ve yöneticilere, emeği geçen herkese özellikle teşekkür ediyorum.
            Çünkü bu şampiyonluğun, benim için farklı bir önemi var.
            Niçin mi diyeceksiniz?
            Biz aile olarak değil, sülale olarak Beşiktaşlıyız. Çocuklarımızın her biri, Beşiktaş'ın şampiyonluklarını yaşayarak Beşiktaşlı oldu. Bugün, gururla Beşiktaşlıyız diyebiliyorlar.
            Ailemizin yeni bireyi Cemre. Bu yıl maçları, televizyon başında onunla seyrettik. Ben her gool avazıyla haykırdığımda; o, ister istemez gool diye kollarını kaldırdı.
            Cemre 2 yaşına basıp, doğum gününe hazırlanırken, Beşiktaş'ımız ona en güzel doğum günü hediyesini, şampiyonluğu yolladı.
            Gördes'teki şampiyonluk kutlamalarına katıldı, Besktaş diye bağırdı.
            Ve torunum Cemre'nin Beşiktaşlılığı tescillendi.
            Bundan sonra hayatının en güzel hatıralarından birisi olarak, 2 yaşında Beşiktaşlı olmanın fotoğraflarına bakacak.