Sezai Karakoç'un Ardından

Milli Şair Mehmet Emin Yurdakul’un bir şiiri var:
 Bırak beni haykırayım, susarsam sen matem et / Unutma ki şairleri haykırmayan bir millet / Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir.
Evet, bir şair daha göçtü bu fani dünyadan ebedi aleme. Hem de yukarıda bahsedilen şiirde olduğu gibi haykırarak gitti. Bizlere miras olarak şiirlerini bir de tabii ki “diriliş” ruhunu bırakarak göçtü.
Yedi Güzel Adam’dan birisiydi Sezai Karakoç. Tek gayesi vardı bu hayatta. İslam dünyasının dirilişi. Yazıları, şiirleri ve mücadelesi bu yöndeydi.
Aynı devirde yaşayıp görüşememek Sezai Karakoç ile… Bunu da bizim nasipsizliğimiz olarak görüyorum. Oysa karşılıklı bir boğaza karşı şiir ve edebiyat sohbeti eşliğinde çay içseydik ne güzel olurdu mesela. Mona Rosa’yı sorsaydık kendisine…
Türk edebiyatının en sevilen şiirlerinden birisi olan Mona Rosa, belki de akrostiş şiir örneğinin en güçlü temsilcisi olarak kaldı beyinlerimizde. Çünkü her dizenin değil her kıtanın ilk harfi, şairin sevdiğini (Muazzez Akkaya) ele veriyordu. Bu sır, yıllar sonra fark edilebilmişti.
“Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadi kirik kus merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller”
Bir şair öldüğü zaman, aslında çok da söylenecek bir söz yoktur. Çünkü söylenecek
sözleri söylemişlerdir çoktan şairler şiirlerinde. Bizlere düşen onların bıraktığı eserlere sahip çıkmak, gelecek nesillere intikal ettirmektir.
            Sezai Karakoç üstada Allah’tan rahmet diliyorum.
            Sağlıcakla kalın…

ANNELER VE ÇOCUKLAR

Anne ölünce çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde bir siyah çubuk
Ağzında küçük bir leke

Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne

Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne
Sezai KARAKOÇ

Not: Gördes ile ilgili sayısız araştırmalara imza atan Araştırmacı-Yazar Yurdun GÜVENEN’e de Allah’tan rahmet, yakınlarına ve sevenlerine baş sağlığı diliyorum.