Herkes Bu Polis Kadar Cesur Olmalı

Bazı zamanlarda içimden hiç yazmak gelmiyor. Çünkü güzel şeyler yazmak istiyorum. Yazdıklarımın okuyucularla tebessüm bıraksın istiyorum. Ama maalesef yaşananlar her zaman güzel şeyler olmuyor. Çirkin şeyler de var hayatta. Hainlik de var kalleşlik de var kahpelik de'
            Yollara döşenen mayınlar, suçsuz yere kıyılan canlar, çekilen ahlar, şehit anaları için uzayan geceler, olmayan sabahlar'
 Küçücük çocuğunun yanında vurulan polisten mi bahsedeyim, yoksa nişanlı iken ölen askerden mi? Yoksa yetim, öksüz kalan çocuklardan mı?
Ülke olarak çok zor bir süreçten geçiyoruz. Kelimelerin, cümlelerin tükendiği yerdeyiz.
Terör örgütleri ülkeyi yaşanmaz hale sokmak için elinden geleni yapıyor. Yolları kesiyor, yollara mayın, patlayıcılar döşüyor, gencecik yiğitleri şehit ediyor. Kan bürümüş gözlerini hiçbir şey doyurmuyor.
Dağlıca baskınında bu defa Manisa'mıza da ateş düştü. Turgutlu ve Salihli ilçelerimiz şehitlerine son görevlerini yaptılar. Şehit annesinin haberi duyunca yıkılışı yürekler dağlıyordu. İnternette paylaşmışlar, insanın yüreği dayanmıyor. Rabbim kimseye evlat acısı yaşatmasın.
Fransa'da terör saldırısı sonucu ölen 11 kişi için dünya ayağa kalktı. Ülkemizde Dağlıca baskınında 16 askerimiz, Iğdır'da 14 polisimiz şehit oldu, her geçen gün de şehit haberi geliyor. Dünya neden sessiz?
Ülke olarak dik ve cesur olmalıyız. Bu hainlere, kalleşlere vatanı teslim etmememiz gerekir. Cizre'ye girmek isteyen HDP Eş Başkanı Selahattin DEMİRTAŞ'a haddini bildiren polis kadar cesur olmalıyız hepimiz de. Nasıl o polis, 'Ben burada devleti temsil ediyorum' diyerek dim dik duruyorsa, çetesin diyen DEMİRTAŞ'a 'Asıl Çete Sensin!' diyebiliyorsa, herkes üzerine düşeni yapmalıdır. Yoksa kuru gürültüye pabuç bırakırsak, ülkeyi de bırakıp gitmemiz gerekir.
Hadi sözü İstiklal Şairimiz Mehmet Akif'e bırakalım:
Artık ey milleti merhume, sabah oldu uyan !
Sana az geldi ezanlar, diye ötsün mü bu çan?
Ne Kürtlük, ne de Türklük kalacak aç gözünü!
Dinle Peygamber-i Zişanın İlahi sözünü.   
 
Veriniz baş başa; zira sonu hüsranı mübin, 
Ne hükümet kalıyor ortada, billahi ne din !
"Medeniyet !" size çoktan beridir diş biliyor; 
Evvela parçalamak, sonra da yutmak diliyor.   
 
Ne bu şuride siyaset, ne bu fasid dava?
Görmüyor gittiği yanlış yolu, zannım, çoğunuz... 
Size rehberlik eden haydudu artık kovunuz!
Bunu benden duydunuz, ben ki evet, Arnavudum... 
Başka bir şey diyemem... İşte perişan yurdum!...