Anılarım-64

ÇALIŞMA ODAMA ZİYARET
Bir gün üniversitenin bahçesinde tarihi Güvercinlik Binası’na yakın öğretim üyeleri için yapılan yeni binadaki çalışma odamda, o gün gireceğim dersin notlarını gözden geçirirken kapı vuruldu. Girin deyince, kapıdan giren ara sıra böyle sürprizler yapan güleç yüzlü sevgili eşim Emine Hanım’dı. Yer gösterdim oturdu. Şapkasını ve atkısını bir sandalyenin üzerine bıraktı. Kendi kaynattığım ısıtıcıdan hazır bir sallama çay ikram ettim. Biraz hoş beş ettik. Grubu otele bıraktıktan sonra ziyaretime geldiğini söyledi.
Burhan arkadaşımla paylaştığım buradaki odamı ilk ziyaretiydi. Hem çayımızı içtik hem sohbetimize devam ettik. Oda soğuk olduğu için ben paltolu idim. Eşime de Mantosunu çıkarmamasını söyledim. Emine hanımın bir özelliği vardır. Girdiği ortamın zihnen fotoğrafını çeker ve çektiği fotoğrafı değerlendirip artıları ve eksiklikleri nelerdir onları kafasına kaydederdi. Çaylarımızı içtik ve bana “Ben seni fazla meşgul etmeyeyim ancak oda konusunda sana söyleyeceklerim var” deyip gitmek istediğini söyledi. Ben de kendisine teşekkür edip uğurladım. O zamanlar Dikilitaş’ta kendi evimizde oturuyorduk.
ÇALIŞMA ODAMDA DEĞİŞİKLİK
Günlük işlerim ve çalışmalarım bittikten sonra eve geldim. Eşimin hazırladığı yemekleri hem yedik hem de günlük işlerimizden konuştuk. Ben de “Oda konusunda ne diyecektin?” dedim. Bunun üzerine eşim,
“Okuldaki çalışma odanın tabanını halıfleks kaplatalım. Zamanının çoğunu bu odada geçiriyorsun. Kalorifer iyi yanmadığı için, ayakkabıların doğrudan betonla temas etmesin. Ayrıca bir adet askılık alalım, fazlalıkları asarsın. Çalışma masan biraz küçük daha büyükçe bir masa alalım. Sandalyeye gelince bence uzun süre oturunca insan rahatsız olur. Onun için döner çalışma koltuklu sandalye alalım. Aradığın kitapları daha kolay bulabilmen için camlı dolap alsak iyi olur.  Böylelikle daha verimli çalışma imkânı yaratılmış olur ne dersin?” dedi.
“Hanım çok haklısın, ben bugüne kadar okulda kullandığım eşyalara hiç bu gözle bakmadım. Devletin verdiği eşya neyse normal olan budur diye eksiğine gediğine bakmadan kullandım. Ama şimdi sen bunları söyleyince ve zamanımın çoğunun bu çalışma odasında geçtiğini düşündüğümde kendi sağlığım açısından cebimden para harcayarak dediklerini yapmanın akılcı bir iş olacağını düşünüyorum. Çok şükür ki bunları alabilecek gücümüz var.” Dedim ve kendisine teşekkür ettim.
Bunun üzerine eşim “Dersin olmadığı bir gün Beşiktaş’a gidip bu işi bitirelim” dedi. Anlaştık. Müsait olduğumuz bir gün eşimle birlikte çalışma odası malzemeleri satan bir mağazaya gittik. Orada her türlü masa, sandalye, dolap bulunmaktaydı. Döner koltuklu çalışma sandalyelerini inceledik. Siyah renkli bir döner koltuklu sandalyeyi beğendik. Bu koltuğun oturma yüksekliği ayarlanabiliyordu. Aynı zamanda otururken 360^odönebiliyordu. Koltuk rahattı. Bunun yanı sıra bir adet misafir sandalyesi, iki tane camlı dolap ve güzel bir çalışma masası ve bir tane elbise askılığı beğendik ve ücretini taksite bağlatarak oradan ayrıldık.
Malzemeler gelmeden önce halıfleks satan bir dükkândan odanın ölçüsüne göre halıfleks alıp odanın tabanını halıfleks kaplattık. Ertesi gün siparişini verdiğimiz malzemeleri getirdiler ve odama yerleştirdiler. Eski malzemeleri demirbaş görevlisine teslim ettim. Yeni malzemelerimi kullanmaya başladım. Çalışma koltuğum gerçekten konforluydu. Sırt desteği başım hizasına kadar yükseliyordu.
Odama gelen meslektaşlarım bu durumu görünce önce şaşırdılar. Durumu gören arkadaşlarım” Ne oldu İbrahim hocam torpillisin galiba bu malzemeler bize gelmedi. Hayırdır ne oldu?” diye bana takılmaya başladılar. Ben de durumu olduğu gibi kendilerine açıkladım. Koltuğa oturdular denediler ve onların da hoşlarına gitti.                                                                                                                
Başta oda arkadaşım Burhan olmak üzere bölümümüzdeki bazı hocalar da kendi aralarında anlaşıp satıcıdan toptan almak suretiyle daha ekonomik olacak şekilde döner koltuklu sandalye alıp kullanmaya başladılar. Çünkü mesaimizin büyük çoğunluğu masada geçiyordu. Böylece odam, normal çalışma ortamı seviyesine gelmişti. Bu değişikliğe vesile olan eşime çok teşekkür ediyorum.