Öpeyim de Geçsin

Çocukluğumu hatırlıyorum... Annemin beni korumak için önce kundağa sardığı, sonra da düşüp kalkmaya başladığımda “Aman yavrum, uf olmuş... Öpeyim de geçsin” sözlerinin güzelliğiyle sarıp sarmaladığı günleri… Şu an bu satırları yazarken bile o güzel sözler kulaklarımda çınlıyor ve hâlâ ruhuma dokunuyor, beni gülümsetmeye devam ediyor.
Bizler sokakta özgürce akşama kadar oynayan, salçalı ekmeğimizi paylaşan, annemizin “Ezan okunacak şimdi, çabuk içeri girin!” diye seslendiği çocuklardık.
En çok oynadığım oyun çelik çomaktı. Erkek arkadaşlarımın hızına yetişebilmek için koştukça koşar, bu yüzden sık sık düşerdim. Dizlerimdeki yaralar daha iyileşmeden yenileri eklenirdi. Ağlayarak eve geldiğimde, annem önce “Önüne bak, dikkatli ol!” diye uyarır, sonra da ağlamamam için o sihirli sözü fısıldardı:
“Öpeyim de geçsin.”
Bu sözcükte neler yoktu ki... Sevgi, şefkat, hoşgörü… “Arkandayım, seni seviyorum” duygusunu hissettiren bir şifa gibiydi.
Topluma kattığı değerlerle unutamadığım, rahmetle andığım Psikolog Doğan Cüceloğlu, annesizliğin ne kadar zor olduğunu kendi yaşamından örneklerle anlatırdı.
Tek bir cümleye sığdırdığı tüm duygularını şöyle ifade ederdi:
“Annen yok... Kimsen yok...”
Köylü bir annenin uykudan yeni uyanmış çocuğuyla karşılaşmasını ise tüm duygusallığıyla şöyle dramatize ederdi:
“Obuuuu... Oğluşum mu uyanıvermiş? Amanın da anasının bir danesidir o… Kalkmış da anacığına mı gelmiş... Kuzum benim...”
Ve şöyle derdi:
“Dünyayı verseler, anneme değişmem. Anacığımın yokluğu yüreğimi yaralar...”
Öğretmenliğimde çok farklı anneler tanıdım. Hepsinde ayrı bir güzellik buldum.
En unutamadığım ise hâlâ görüştüğüm değerli bir annenin sözleriydi:
“Öğretmeni, benim evladım elinden gelenin en iyisini yapar ve yapacaktır.”
Bu sözleriyle hem güç verir, hem de yargılamadan destek olurdu.
Annemizin “Öpeyim de geçsin” sözünde, en etkili ilaçların bile onaramadığı ruhumuza tesir eden bir şefkat ve hoşgörü vardı.
Bizler, “Daha dün annemizin kollarında yaşarken…” sözleriyle büyüyen çocuklardık.
Annelerimizin sevgisi, bize mutlulukların en güzelini sunarak bugün bile anılarımızla bizi sarıp sarmalamaya devam ediyor.
O kadar ihtiyacımız var ki sizin o şifa olan, tüm güzellikleri taşıyan sözlerinize…
Lütfen "Öpeyim de geçsin" deyin evlatlarınıza…
Tüm olumsuzlukları silin yüreklerinden…
Ebediyete uğurladığımız tüm şefkatli annelere rahmet diliyor,
Yüreğinde “Öpeyim de geçsin” sözünü barındıran tüm annelerin
Anneler Günü’nü kutluyorum…
(Anneciğimin de saygı ve minnetle anneler gününü kutluyorum.)