Bu Acının Tarifi Yok

Henüz 8 yaşındaydı. Hayata sevgiyle, neşeyle ve umutla bakıyordu. Gördesli bir ailenin çocuğuydu. Babası Manisa'da zabıta memuru olarak görev yapıyordu. Futbola tutkusu vardı. Manisa Büyükşehir Belediyesporun alt yapısına yazıldı. Minikler takımındaydı.
            Muharrem Ege Öztürk, çocukluk hayalleri ile yaz spor kurslarına gidiyordu.
            Milyonda bir bile olmaz denilecek kahredici bir kaza, onu çok sevdiği çim sahada yakaladı. Akıl almaz bir şeydi. Nasıl olur diye insanın beynini çatlatacak bir işti başına gelen.
            Fikri Bayrıl Spor tesislerinde, portatif kalenin altında kaldı Muharrem Ege. Hemen CBÜ Hafsa Sultan Hastanesine kaldırıldı. Yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamadı Muharrem Ege.
            Acı haber tez duyuldu. Manisa futbol çevreleri, kahroldu habere. Evlatlarının kara haberini duyan anne ve babası mahvoldu. Ülke futbol kamuoyu, bu can yakıcı haberle sarsıldı.
            Muharrem Ege'nin ölümü, Gördes'i de sarstı. Çünkü ailesi, Ulgar mahallesindendi. Bir yanıyla Güneşli bağlantıları vardı.
            Ve minik Muharrem Ege; kahır dolu düşünceler ve yürek yakan hüzünlerle toprağa verildi. Ulgar mahallesinde mahşeri bir kalabalık vardı. Öğle namazı sonrası kılınan cenaze namazının ardından, Ulgar mahalle mezarlığında gözyaşları arasında toprağa verildi.